Tuesday, 8 July 2014

သို႔ ခ်စ္​သူ

ေအာ္  …  အခ်စ္ဆိုတာကိုသိလာခ်ိန္မွာေတာ့
ေဝးကြာၿခင္းေတြကိုမိတ္ေဆြဖြဲ႕  .. အလြမ္းေတြကိုသူငယ္ခ်င္းလုပ္လို႕
ခ်စ္သူရဲ႕ပံုရိပ္ေလးကို စိတ္ကူးေလးထဲမွာပံုေဖာ္ခဲ့မိေပမဲ့
ပီသ ညီမွ်တဲ့ အေၿဖကိုရွာလို႕ မရနိႈင္ေသးဘူး     …   ခ်စ္သူ  .။
ငါဟာ  တစ္ခါတစ္ခါ
ငါ့ကိုငါေရာ သတိရမိရဲ႕လား
အခ်ိန္တိုင္း  “ ခ်စ္သူ ” ဆိုတဲ့ မင္းကို အဆတ္မၿပတ္တမ္းတေနတာ
ၾကားေရာၾကားရဲ႕လား   .. ခ်စ္သူ   .။
ငါဟာ  တစ္ခါတစ္ခါ
ဥယ်ဥ္မႈး တစ္ေယာက္လား
ကိုယ္တိုင္စိုက္ပ်ိဳးခဲ့တဲ့ ပန္းေလးတစ္ပြင့္ကို
ႏြမ္းသြားမွာဆိုးလို႕ အရိပ္တစ္ၾကည့္ၾကည့္နဲ႕ေနခဲ့တာ
အဲတာေရာ မင္းသိရဲ႕လား   .. ခ်စ္သူ  .။
ဆံုဆည္းခြင့္ကို ေမွ်ာ္လင့္မိတဲ့   ..  ငါ
ရက္  လ  နွစ္    ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ကိုေတာ့
ေရတြက္ ကန္႕သတ္ပိုင္ခြင့္ရွိတယ္  ..။
ပိုင္ဆိုင္ၿခင္းကို တမ္းတေနမိတဲ့   ..  ငါ
အေဝးေရာက္ေနေပမဲ့  ကိုခ်စ္တဲ့ခ်စ္သူကိုေတာ့
ရင္ထဲမွာ ထာဝရ လြမ္းေနပိုင္ခြင့္ရွိတယ္  ..။
ခ်စ္ခြင့္တစ္ခုထဲနဲ႕ အေဝးကေနေက်နပ္ေနတဲ့  ..  ငါ
မင္းနဲ႕ ဆံုနိႈင္ခြင့္ကိုေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္ရွိတယ္    .. ။
ဒါေပမဲ့     ..    ခုခ်ိန္ထိ
ငါ့ရဲ႕အိမ္မက္ပန္ခ်ီကားကို အသက္မသြင္းနိႈင္ေသးဘူး ၿဖစ္ေနတယ္
ဒီအသက္မဲ့ေနတဲ့ ပန္ခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ကို  ..  ၿပန္ဆံုမဲ့တစ္ေန႕က်မွ
အပီအၿပင္ အသက္သြင္းၿပမယ္  .. အပီအၿပင္ပံုေဖာ္ၿပမယ္
ေစာင့္ေနေပးပါ  ငါၿပန္လာမဲ့တစ္ေန႕ေပါ့      …    ခ်စ္တဲ့သူ .

No comments:

Post a Comment